Beschrijving: Le roi danse: geregisseerd door Gérard Corbiau. Met Benoît Magimel, Boris Terral, Tchéky Karyo, Colette Emmanuelle. Corbiau herhaalt de Farinelli-formule, artistieke rivaliteit en sociaal privédrama uitgedrukt in oogverblindende, soms overdadige barokdecors, muziek en kostuums, maar dit keer in de ultieme setting: Versailles. Er zijn twee hoofdrolspelers - eerst het titelpersonage, Lodewijk XIV, de Franse zonnekoning die twee passies heeft en de absolute heerschappij over het rijk vestigt - na tientallen jaren van religieuze en burgeroorlogen - door goddelijk recht en artistieke genialiteit als danser (zoals Nero schreef en voerde muzikale poëzie uit), en begint zich te verdedigen tegen de entourage van zijn Medici-moeder, de regent tijdens zijn minderheid, door zijn paleiscomplex te bouwen en een 'passend' nieuw, voornamelijk muzikaal vertoon van barokshow te lanceren. Ten tweede wint het muzikale genie Gianbattista Lulli ('Jean-Baptiste') Lully, een Florentijnse parvenu met ongebreidelde ambitie, snel het absolute vertrouwen van de koning, ondanks de nationalistische en aristocratische oppositie tegen een laaggeboren Italiaan, en verandert zo de normaal sociaal bescheiden post van hofcomponist in een 'ministeriële portefeuille van cultuur' van kabinetsrang, compleet met een monopolie dat zijn artistieke rivalen in het operatheater doodt. Het script weeft ook een complex web van gerechtelijke plannen voor individuele macht en sociale belangen, en zelfs een sadistische maar toevallige moord op een jonge bediende, waardoor een sensueel en weelderig drama ontstaat dat te complex is voor dit format, en eindigt in een grillig maar dodelijk ongeluk. De moeder van Lodewijk XIV was Ana de Austria (in het Frans Anne d'Autriche), de dochter van een van de Habsburgse koningen van Spanje. Maria di Medici (in het Frans, Marie de Médicis) was zijn grootmoeder, de moeder van zijn vader. Ze was dood voordat Lodewijk XIV de troon bereikte. Corrigeer alstublieft de verwijzing naar "zijn Medici-moeder"